W ramach realizacji tematu lekcji „ Jak się porozumiewamy?” pierwszaki wykonały zabawne doświadczenie z telefonem sznurkowym. Do dna dwóch plastikowych kubków przywiązaliśmy sznurek. Potem sznur  naciągnęliśmy  i gdy pierwsza osoba mówiła do jednego kubka, to druga osoba przystawiając ucho do kubka nr 2 odbierała dźwięk. Aby wzmocnić efekt doświadczenia,  przecięliśmy sznurek i przeciągnęliśmy go przez dziurkę od klucza, a następnie zawiązaliśmy. Potem do sznurka przystawialiśmy gumkę do zmazywania i z telefonu dźwiękowego robiliśmy głuchy telefon. W ten oto zabawny sposób pierwszaki dowiedziały się, że dźwięk to drgania powietrza. Każdy przedmiot drgający jest źródłem dźwięku. Kiedy mówimy, drgają nasze struny głosowe. Te drgania są przenoszone przez powie­trze do naszego ucha. Ale nie tylko powietrze może przenosić te drgania – sznurek również. Dodatkowo w powietrzu drgania rozchodzą się we wszystkie strony, dlatego głośność dźwięku szybko się zmniejsza wraz ze zwiększeniem odległości. W naszym telefonie sznurkowym drgania powietrza są przekształcane na drgania sznurka łączącego kubki. Ponieważ drgania w sznurku nie rozchodzą się dookoła, tylko biegną jak po… sznurku, siła drgań ,a więc i głośność dźwięku, zmniejsza się wolniej niż w powietrzu.A kiedy do sznurka przyłożymy gumkę dźwięk zostaje zatrzymany. Pierwszakom zajęcia bardzo się podobały.